top of page

VRouwen met haren op hun ballen

Soms kom je in de media een reeks van berichten tegen die opvalt. Die mij in ieder geval opvalt. En dan blijken die verschillende berichten een gemeenschappelijke noemer te hebben; namelijk vrouwen.


Nu zijn daar al bibliotheken over volgeschreven, over vrouwen. In de vorm van boeken, wetenschappelijke studies, artikelen, kasteelromannetjes, columns en blogs.

Ook over vrouwen die een mening hebben, met het gras boven het maaiveld uitkomen of zich uitspreken.


De boekenkast gevuld met werken geschreven door vrouwen zelf is misschien wel de meest interessante boeken-opbergmeubel.


Vrouwen hebben altijd een bijzondere plaats gehad in onze maatschappij.

Een evoluerende plek, dat wel. Van moeder de vrouw, die zorgde voor kinderen, huishouden én het eten dat klaar stond op het moment dat vader na een arbeidzame dag thuiskwam om bij de avondmaaltijd aan te schuiven tot werkende vrouw op kantoor, in de fabriek of voor de kleuterklas. Maar zodra er getrouwd werd ontslag volgde omdat vrouwen natuurlijk wel werden geacht het anker, de rots in de branding van het eigen huishouden te zijn.

Dan hebben we het zo'n vijftig jaar later toch iets beter voor elkaar met z’n allen.

Heden ten dage kijkt niemand meer op van een slimme meid die zich op haar toekomst voorbereidt, een moeder die de zorg voor de kinderen deelt met haar partner en een volop actief is als professional. Het doet tegenwoordig zelfs eerder wenkbrauwen fronzen als een vrouw er voor kiest ‘thuis te zijn voor de kinderen'.


En toch kan de vlag van gelijkwaardigheid en gelijke behandeling nog niet uit. Dat blijkt uit kleine berichtjes. Gelijke beloning tussen man en vrouw is vaak nog een dingetje, een aandachtspuntje, een stipje aan de horizon waar de navigatie op ingesteld moet worden om de zaken gelijk te trekken.

IJzersterke vrouwen zoals Neelie Kroes pleiten

rücksichtslos voor een vrouwenquotum om eindelijk dat glazen plafond nou eens aan diggelen te beuken. Op zich een enorm onding, zo’n quotum. Het gaat tenslotte om de kwaliteiten en niet om stropdas of naaldhak. Maar je moet ergens beginnen. En dat moet omdat die terughoudendheid ten aanzien van vrouwen in onze haarvaten zit. Daar kunnen we niks aan doen. Maar we moeten er wél wat mee gaan doen om die gereserveerdheid te slechten.



En dat die gereserveerdheid in de haarvaten van onze samenleving zit, blijkt bijvoorbeeld uit het berichtje dat de voorzitter van de landelijke VVD

zich verslikte in haar kopje cappuccino terwijl zij las dat haar enige vrouwelijke VVD minister Cora van Nieuwenhuizen in weekblad Elsevier doodgemoedereerd de ambitie uitsprak Mark Rutte op te willen volgen als premier van dit land. Een telefoontje van mevrouw de voorzitter naar mevrouw de minister volgde. Wat de bedoeling was van deze uitspraak, wilde Christiane van der Wal van ‘ons Cora’ weten. Van Nieuwenhuizen heeft natuurlijk Brabantse politieke roots. Daarom is de toevoeging ‘ons’ volledig gerechtvaardigd.

Van der Wal wilde namens het VVD bestuur weten wat de bedoeling was. De lijn was namelijk al duidelijk uitgestippeld: goedlachse Mark zal worden opgevolgd door Bredase dandy Dijkhoff. Klaas is al geruime tijd bezig met een strikt trainingsschema om de opvolging zo naadloos mogelijk te laten verlopen. Dijkhoff excelleert vooral in de onderdelen ‘luchtballonnen oplaten’ en ‘spitsvondigheid’ bij het beantwoorden van vragen.


De vrouwelijke ambitie van Cora van Nieuwenhuizen voelde voor de voorzitter toch een beetje als tijdens een kerstdiner de tomatensoep op het spierwitte tafelkleed te serveren in plaats van in een daarvoor bestemd soepbord. verwarrend!


Ik vind Cora dus gewoon een stoer wijf! Hoezo partijlijn? Ze is er van overtuigd dat ze kan wat nodig is om minister-president te zijn én partijleider van de Nederlandse liberalen te zijn. En dat spreekt ze dus gewoon uit!


De voorzitter van de VVD, ook een vrouw, had op moeten opstaan en juichen.

Toejuichen dat VVD vrouwen in de partijtop deze ambitie aan de dag leggen! Ook had ze de welgemeende felicitaties van Neelie Kroes in ontvangst kunnen nemen: “dat onder het voorzitterschap van Christiane van der Wal de emancipatie van de VVD politica een soort renaissance gaat beleven. Want maar één vrouw als minister namens de VVD is natuurlijk een slecht signaal voor de toekomst”.




De voorzitter zou gebruik moeten maken met van deze dynamiek en vooral niet gaan zitten pruilen omdat zaken hun beloop hebben. Ook al is dat ietsjes ander dan gepland.


Wie ik ook een stoer wijf vind, is Sas van Eg!


Sas is D66 lid en is burgerraadslid in de gemeente Geertruidenberg. En omdat de gemeenteraad van Geertruidenberg zich onbetrouwbaar toont, zegt Sas gewoon: “daar doe ik dus niet aan mee!” Het ene moment zeggen dat afval ‘omgekeerd ingezameld’ moet gaan worden en een half jaartje dat plan, die afspraak, als gemeenteraad weer afschieten, dan ben je bij deze vrouw dus mooi aan het verkeerde adres!



Waar mannen zulk draaigedrag nog urenlang gaan lopen recht lullen, zegt Sas van Eg gewoon dat ze daar niet aan mee doet. Hulde voor deze vrouw!

En de consequentie die Sas hieraan verbindt, dat ze zich terugtrekt als burgerraadslid is wat mij betreft een Geuzendaad!

Een voorbeeld voor al die grijze, blanke, vastgeroeste mannen op plaatsen waar ze al jarenlang zichzelf zitten te bevlekken.

Ik ben blij dat vrouwen als Sas van Eg zich met de politiek bemoeien. Ik ben ook blij dat ze zich met de politiek in Geertruidenberg bemoeit.


Want na de vakantieperiode zal de enige vrouw in het college van B&W van Oosterhout gaan verhuizen naar die mooie gemeente om de ambtsketen omgehangen te krijgen. Marian Witte wordt burgemeester in Geertruidenberg. En dat is een logische stap voor deze ambitieuze vrouw. Een echte dossiervreter, een verbinder maar ook iemand die er niet voor schroomt iemand keihard in de ballen te schoppen als dat nodig blijkt.

Kortom een sterke, vaardige bestuurder die weet waar ze heen wil. En zo’n vrouw wens ik het allerbeste toe. En daarom gun ik de beoogd burgemeester vrouwen als Sas, Neelie en Cora toe in haar omgeving.


Wat het Oosterhoutse college van B&W rest: vijf mannen. Leve de diversiteit.

We hebben vrouwen nodig!

Sinds jaar en dag ben ik actief op twitter. Dat heeft me bij de site van Ookvanwosterhout.nl  al eens de titel 'Twitterfenomeen' opgeleverd.

Eind 2013 heb ik me aangesloten bij een politieke groepering die lokaal actief is. PRO Oosterhout streeft naar een politiek waarbij de inwoners van Oosterhout actief bij de besluitvorming wordt betrokken, een prominente rol krijgen in het bepalen van beleid.

Stoppen met coalitie versus oppositie maar breed draagvlak voor goede besluiten. Dat was de boodschap. Hoewel dit geen raadszetel opleverde hoor je het geluid van PRO Oosterhout steeds vaker terug. Ingebracht door andere partijen

Sinds 2014 ben ik actief geweest voor de lokale omroep; de ORTS. Bij de raadsvergaderingen was ik politiek verslaggever. Daarnaast ook een groot aantal jaren presentator geweest bij het radiomagazine 'OosterhoutVandaag op Zaterdag'.

Ook heb ik bestuurlijke banden met de stichting Buurtpreventie Oosterhout en diens voorloper, de koepel Veilig Oosterhout.

Kortom ik heb een mening. Soms houd ik die voor me. Meestal spreek ik die uit.

Deze site ga ik gebruiken om mijn persoonlijke mening over politiek en lokaliteiten uit het Oosterhoutse te spuien. Het zegt niets, maar toch ook weer van alles.

 

 SEARCH BY TAGS: 
RSS Feed
bottom of page