Geleuter over Alaaf of Hatsikedee

Deze blog heb ik geschreven op carnavalsdinsdag 21 februari. Het zit er weer bijna op. Kaaiendonk wordt snel weer gewoon Oosterhout en heeft Mark Buijs het weer gewoon voor het zeggen in onze stad. De afgelopen dagen is ons stadje geregeerd door Zijne ontzettende hoogheid Prins Mienus de Vijftiende.

En laat ik Mienus XV maar meteen een vet compliment geven. Hij had grote schoenen te vullen. De schoenen van zijn voorganger die, zo bleek toch beetje last had van verlatingsangst. Hij wilde niet echt. Maar goed. Het was blijkbaar te leuk. Mienus XV heeft het fantastisch gedaan!

Zelf ben ik niet zo’n carnavalsvierder. Die tijd heb ik gehad. Tegen drank kon ik al niet, ging de leut, lol en gesprekken tijdens carnaval steeds minder goed verstaan. Dat gaf mij negatieve energie en werd er een beetje chagrijnig van. En dat zijn natuurlijk geen goede ingrediënten voor een leutig carnaval. Daarom heb mijn oude carnavalsbaantje in mijn favoriete cafeetje maar weer opgepakt. Een jaar of 5 werk ik in het weekend van carnaval weer in de Pub aan de Klappeijstraat. Niet achter de bar. Want bestellingen aannemen terwijl je het niet hoort is voor niemand handig. Zeker niet voor de carnavalsvierder die wacht op 7 bier, 2 witte wijn, een 7up en een warme chocomel.

Mijn favoriete baantje met carnaval is in de loop der jaren consumptiebondistributeur geworden. Ik zit dus in het bonnenhok en help de carnavalsvierders aan hun bonnen waarmee ze in alle kroegen in kaaiendonk kunnen afrekenen. Het mooie van dat plekje is dat je zicht hebt op het feest. En wat een feest was het dit jaar zeg! Nondeknetter, wat was het druk én wat was het leuk. Ik kan het iedereen aanraden: kijken naar mensen die echt heel veel plezier en lol hebben.

Waar ik ook een perfect zicht op had waren mijn collega’s achter de bar en op de vloer. Collega’s waarvan ik met gemak, qua leeftijd althans, van allemaal de vader zou kunnen zijn. Jonge jongens en meiden die zich voor de carnavalsvierders zich het vuur uit de sloffen liepen. Carnaval vieren kan zwaar zijn; werken in de kroeg met carnaval is dat zeker. En toch zag ik vooral jongelui die alles op alles zetten om deze carnaval tot één groot feest te maken. Wat een werkethiek, wat een inzet! Sommige mensen vonden mij zielig omdat ik uren achtereen in ‘mijn bonnenhokje’ moest zitten. Nou in tegendeel, het bonnenhok is de mooiste plek van carnaval voor mij. Mijn respect gaat uit naar de jongens en meiden die dit grootse feest in café de Pub mogelijk maakten. Zij zijn voor mij de ware helden van carnaval in kaaiendonk. Wat het dit jaar nog bijzonderder maakte was dat mijn zoon, zijn moeder en mijn lief heb ik in de Pub leren kennen, dit jaar voor het eerst met carnaval meewerkte.

Omdat ik alleen in het weekend heb gewerkt had ik maandag even de tijd op de ORTS lekker wat beelden van kaaiendonk 2023 terug te kijken en op de socials de hashtag #kaaiendonk te checken. Erg leutig allemaal. Er viel me wel wat op: sommige mensen uit Oosterhout gunnen andere mensen maar weinig ruimte. Sloot iemand zijn post over carnaval af met een gezellig ‘alaaf’ volgde er vrijwel direct een bitse reactie ‘dat het hier hatskidee is!’ Of ‘dat mensen van buiten niks hier te zoeken hebben met carnaval!’. Wat the fuck, mensen! Gun elkaar iets. Wat maakt het uit dat iemand alaaf roept of dat iemand van buiten komt. Nodig ze uit met je mee te feesten. Want potverdikke, wat een prachtfeest is het!

Wat mij betreft volgend jaar weer!