Doe Maar Een Motietje
Het leek afgelopen dinsdag 31 januari een saaie raadsvergadering te worden. Een raadsvergadering die vooral ging over het aanpassen van bestemmingsplannen zodat er gebouwd kan gaan worden. Nodig dat daar inhoudelijk goed over gedebatteerd wordt. Maar, ik moet eerlijk zijn: ik vind bestemmingsplannen oersaai. Ik besef me dat ik daarmee het belang van goede bestemmingsplannen tekort doe.
Toch gebeurde er aan het (bijna) einde van de vergadering iets waarbij ik even recht ging zitten. Een opmerkelijke coalitie van drie verschillende partijen dienden gezamenlijk een motie in.
Als een coalitiepartij, in dit geval de grootste, een motie indient zonder steun van zijn coalitiegenoten moet je altijd even opletten. Dan zijn er blijkbaar binnen de coalitie tegenstrijdige belangen. Je moet zeker even opletten als een motie wordt ingediend samen met een voormalig vriendinnetje, namelijk het CDA. Het CDA was natuurlijk jarenlang de vaste coalitiepartner van Gemeentebelangen. Oude liefde roest niet, zegt men.
En helemaal opletten doe je, als nieuwkomer in de raad, de partij van reuring in de raad en het ontmaskeren van handjeklap en vriendjespolitiek, Lokaal Open En Sociaal mede-indiener is van de motie Wonen-Zorg. Dan moet er wel iets unieks aan de orde komen.
Deze partijen vinden dus gezamenlijk iets; ze vinden alle drie dat woningbouw voor een gemeente niet enkel een kwantitatieve opgave moet zijn. Dat het niet enkel gaat om aantallen. Dat woningbouw in onze gemeente gericht moet zijn op het creëren en behouden van een vitale en zorgzame gemeenschap. Dat daarbij diversiteit in soorten woningen en bewoners van belang is. Dat er extra aandacht moet zijn voor de steeds groter wordende groep senioren met hun specifieke behoeften. Dat er gekeken moet worden naar meer en betere mogelijkheden voor woningaanpassingen of verhuizingen voor deze groep. Ook vinden de drie dat coöperatieve of collectieve woonvormen waardevolle aanvullingen kunnen zijn. Ook vindt deze 'motie-unie' dat er verbinding moet zijn tussen het fysieke en sociale domein om een vitale en inclusieve samenleving te behouden
Dat teveel financiële focus kan leiden tot verlies van aandacht voor het welzijn en welbevinden van (toekomstige) bewoners. Omdat ze dit belangrijk vinden willen ze graag een samenhangende visie die waarborg is voor de relatie tussen wonen, welzijn en zorg. En om er een beetje tempo in te houden, geven ze via deze motie het College van B & W de opdracht mee om uiterlijk in juni van dit jaar te komen met startnotitie wonen-welzijn-zorg.
Tot zo ver eigenlijk niet zo heel veel mis mee, Behalve dat ik dan denk: 'zeg Gemeentebelangen, je zit al 365 jaar in de coalitie en hebt als 100 keer een coalitieakkoord gesloten. Waarom heb je dit niet gewoon al geregeld én gebruik je het middel motie.' Maar vooruit. Dat vind ik.
Het alternatieve verbond van politieke groepering Gemeentebelangen, voormalige minnares CDA en rebelse reuringmaker LOES, hadden ook een lijstje gemaakt. Een lijstje met zaken die in ieder geval in de startnotitie beschreven moeten worden. Zodat er geen misverstand over de verwachting kon gaan bestaan. Het eerste punt dat de drie fijn vinden om terug te lezen zijn de voor- en nadelen van een dergelijke visie.
En precies daar, bij die zin, val ik van mijn stoel, breekt mijn spreekwoordelijke klomp, houd ik op met luisteren en lezen.
Dit verzoek aan het college vind ik zo’n stupide verzoek, zo enorm raar, dat ik de rest van de punten niet eens meer heb gelezen en gehoord. Huh? ‘Hoor ik je denken, een alinea terug schrijf je nog dat er niets mis is met wat deze drie belangrijk vinden.’
Klopt, maar er kan geen nadeel, écht geen enkel nadeel zitten aan het hebben van een visie.
Een visie is namelijk een toekomstige denkrichting of een doelbeeld dat iemand of een organisatie heeft en dat inspireert en motiveert hoe te handelen en te ontwikkelen.
Aan nadenken kleeft simpelweg gewoon geen nadeel. Aan een visie kunnen dus ook geen nadelen zitten.
Je kunt enkel verschillen van denkrichting of gewenste toekomstbeeld.
Het vragen naar nadelen is wat mij betreft geen teken van scherpte van deze drie.
Beter hadden ze zelf een denkrichting kunnen aanbieden aan het college van B&W. En dan aan het stadsbestuur gevraagd hoe zij tegen de denkrichting van GB, CDA en LOES aankijken. Of het een richting is die het college ziet zitten.
Maar dat hebben ze niet gedaan. Iedere indiener om moverende redenen.
Omdat de verantwoordelijk wethouder ook nog eens meteen liet weten dat het laten optypen van een startnotitie richting visie wonen-welzijn-zorg sowieso de bedoeling is, lijkt deze motie toch een beetje voor de bühne.
Voor de één omdat hij deze toch mooi weer op zijn palmares kan schrijven, de ander omdat ie ondanks zijn rebelse karakter het toch ook wel fijn vind om met de grote jongens mee te doen en de laatste waarschijnlijk uit een soort van eerbied voor een gezamenlijk politiek verleden in een soort van 'ik-dien-mee-in-reflex' schoot.
Nadenken leidt tot visie(s). Te kort nadenken leidt met regelmaat tot stommiteit en oppertunisme. En op basis van opportunisme als gemeenteraad je taak doen: controleren en kaders stellen leidt nimmer tot langetermijnvisies waarbij onze gemeente gebaat is.