Laatste kwartaal druktemakertje
- Peter de Hoogh
- 4 dec 2015
- 4 minuten om te lezen
Laatste Kwartaal druktemakertje
Ik had er last van. Van een blogger Block. Dat betekent zoveel als dat je inspiratieloos en futloos zit te staren naar je laptop. Terwijl je er juist achter ging zitten om een geëngageerd en maatschappij kritisch stuk te schrijven. Maar niets, nada, noppes.
Toch is er best een boel gebeurd in oosterhout en de rest van de wereld sinds mijn laatste schrijfsel.
Dat stukje dateert van 11 september oftewel 9/11. De koe-in-zijn-historische-kont-kijkend best een opvallende datum.
De periode na 11 september werd overschaduwd door de vreselijke gebeurtenissen in Parijs op 13 november.
Een groep fundamentalisten hebben die avond Frankrijk in haar ziel geraakt en een deel van Europa in een angstige houtgreep van nog meer dreigend terreur gehouden. In Brussel was het openbare leven verlamd. Door angst. ‘zo geven wij de terroristen precies wat ze willen’, riepen de tegenstanders van de door de Belgische gezagsdragers opgelegde #BrusselsLockdown. ‘We moeten wel, we kunnen niet anders!’ riep een ander deel.
Waar ik bij de aanslag op het kantoor van satirisch tijdschrift Charlie Hebdo de behoefte had me uit te spreken en met mensen in gesprek te gaan,
was ik die vrijdag de 13e november alleen maar stil. Bedrukt en somber bekeek ik de beelden vanuit Frankrijk op TV. Ik wilde wegkruipen. Vroeg me hardop af hoe ik dit gebeuren, deze barbaarse daad, aan mijn kinderen moest uitleggen. (Tweet 14 november)
Ik was sowieso al somber omdat de dag ervoor Johan Mathon was overleden. Johan was ernstig ziek en kon de strijd niet winnen. Het overlijden van Johanneke van de Pub deed me veel. Om maar het in mooi Nederlands te zeggen; het was een emotionele rollercoaster. Maar zoals het gaat, gaat het leven gewoon door. En deed rest van noord- Europa wat ze in Parijs de wereld voorhielden: doorgaan. Johan kreeg een fantastisch mooi afscheid en op één of andere manier weten we aardig met fundamentalistische dreiging om te gaan.
Druk was ik in de afgelopen periode ook met Little Dreams, die lieve stichting waarvan ik voorzitter mag zijn. Er moesten knopen doorgehakt, er moest bezuinigd, huur opgezegd, gesprekken gevoerd, alternatieven onderzocht en dan ook nog rekening gehouden worden met gevoelens van anderen. Soms lastig en best pittig. Ik geef het toe. Maar het is redelijk gelukt. Binnen bepaald budget is het gelukt een ander onderkomen te verwerven op de plek waar we zaten. We zijn gaan samenwonen met een andere partij. We noemen het kantoor poolen.
Politiek gezien waren het ook rare maanden. Wethouder Peters die getroffen wordt door een hartstilstand. Hij heeft het gelukkig overleefd en besloten dat zijn wethouderschap te veel van hem vergt. Hij kiest er voor het een tandje minder te doen. Zijn focus meer op zijn eigen gezin en gezondheid te richten. Een begrijpelijke keuze die alleen maar te respecteren valt.
Toch zag ik heel soms een reactie voorbij komen op het vertrek van Jan Peters waar mijn maag zich van omdraaide. Zo ongelooflijk dom, kortzichtig en respectloos, dat ik het vertikt de bewuste opmerkingen hier neer te schrijven.
Maar ik weet nog goed wat ik dacht toen ik de bewuste opmerkingen las: ‘Als je nou je hoofd even in je vissenkom duwt en dan 10 minuten lang onderwater diep in- en uitademt, dan hoef ik me niet langer boos te maken over jullie bekrompenheid’.
Met het vertrek van Jan Peters begon voor de VVD de zoektocht naar een geschikte opvolger.
Je zou verwachten dat de VVD fractie een beetje voorbereid was. Maar het duurde even voor er een opvolger was. Er werd zelf een commissie in het leven geroepen met wijze mannen en vrouwen om de selectieprocedure te begeleiden en de opvolging in goede banen te leiden. Zoals een goed dorp betaamt, gonsde er eigenlijk direct al namen en speculaties. Yves de Boer was beschikbaar, Alexander Wijers had ook wel wat tijd over. Mensen uit de fractie die konden doorschuiven. Dees Melsen werd door sommigen als nog te nat achter de oren bevonden. Gerard Heintjes zou ook kunnen. Al op iets rijpere leeftijd en behoorlijk wat ervaring als je zijn periodes als raadslid bij elkaar optelt. Maar er waren ook geluiden die opgingen voor verfrissing. En gelukkig! De VVD fractie heeft besloten te kiezen voor verjonging en politiek/bestuurlijk talent. Godzijdank geen oude koeien uit de VVD stallen gesleurd maar gekozen voor Robin van der Helm.
In maart ’14 begonnen als raadslid en vanaf het eerste moment helder, pakkend en naturel. Daarbij komt dat Robin dus bestuurskunde heeft gestudeerd, de neiging heeft te weten waar hij over spreekt en weinig opheeft met de ingeslepen gewoonten en trucjes die in de Oosterhoutse gemeenteraad zijn geslopen. Van der Helm lijkt niet onder de indruk van mastodonten als Kastelijns, Noltee of Hoosemans. De lokale liberalen leggen wat mij betreft met deze keuze de lat behoorlijk hoog. Met de aanstaande installatie van Robin van der Helm als wethouder verwacht ik een goede bestuurlijke aanvulling op het zittende college van Burgemeester en wethouders.
Was het een afscheidscadeau voor wethouder Peters of is het gewoon een goede, solide begroting? Maar feit is dat de begroting voor 2016, van de hand van Peters en zijn ambtenaren, unaniem werd aangenomen in de raadsvergadering van 10 november. Of dat ook betekent dat de partijen die niet deelnemen aan college alle verdere plannen gaan goedkeuren zal de tijd leren. Maar over hoe de centen besteed worden, daar zijn ze het allemaal over eens. Dat staat genoteerd.