We zijn weer begonnen....

Zo, de scholen zijn weer begonnen. De vakanties zijn ten einde. Het land begint weer enigszins te draaien. De economische wind schijnen we weer mee te hebben. Mooi toch?!

Of ik een fijne vakantie heb gehad, vraagt u? Nou en of! In één vakantie tien van de elf Nederlandse provincies aangedaan en ook nog in het buitenland geweest.

In het Belgische Ieper welteverstaan. De stad Ieper heeft een belangrijke rol gespeeld in het weerstaan van de Duitse Wehrmacht in hun poging België onder de voet te lopen in 1914 tijdens de Grote oorlog. De oorlog die wij later de eerste wereldoorlog zijn gaan noemen. Ondanks de nare trekjes die de mensheid zo nu en dan vertoont, kan een drang tot ordenen ons mensen niet ontzegd worden. Ieper ligt in het zuidwesten van België.

Onder aanvoering van hun eigen koning Albert I hebben de Belgen destijds de boel vanaf Nieuwpoort onder water gezet om de Duitse opmars te stuiten.

Een succesvolle actie van de Belgen. De rivier de IJzer was strategisch enorm van belang. Zowel voor de verdedigende als aanvallende partij. Om die rivier is dus een stevig robbertje gevochten. Vroeger ging dat met paard en wagen en loopgraven. Schoot niet echt op qua effectief oorlog voeren en kostte dus ontzettend veel mensenlevens. Burgers en soldaten. En in Ieper worden sinds 1928 iedere avond om acht uur stipt de slachtoffers herdacht. Met een “ Last Post ”. Iedere avond opnieuw.

Slechts onderbroken door de tweede wereldoorlog worden daar dus sinds 1928 de slachtoffers van de grote oorlog herdacht. En niet zomaar eventjes snel een bosje bloemen tegen een plaquette gesmeten, maar met zeer veel protocol, eerbetoon en respect wordt er gesproken over en stilgestaan bij slachtoffers van deze gruwelijke oorlog. Ik was onder de indruk van de wijze waarop onze zuiderburen dit al jarenlang organiseren, daar in Ieper.

Onder de Menenpoort.

Heel even schoot door mijn hoofd dat wij in Nederland zelfs moeite hebben om eenmaal per jaar op 4 mei oorlogsslachtoffers te herdenken. Dat jongelui, in het geval van Oosterhout, de herdenkingskransen later over de weg smijten. Of dat iemand op het verkeerde moment ongepaste dingen gaat roepen in Schiedam tijdens de twee minuten stilte. Die gedachte heb ik weer snel kunnen verbannen om ten volle de herdenking in Ieper in me op te nemen.

Een andere fijne gebeurtenis is het feit dat ik per 1 augustus voorzitter mag zijn van die kleine, lieve, vriendelijke en sympathieke stichting die zo’n drie jaar geleden is opgericht door B.O.’er Annemarie Verbunt, stichting Little Dreams.

Little Dreams helpt mensen met een lichamelijke beperking op basis van eigen kracht en talent dromen te verwezenlijken. En u mag het best weten, ik geef het gewoon toe: toen ik werd gevraagd en het me ook besefte, was ik zo trots als “een aap met zeven *u**e*”. U begrijpt dat ik hier wat zelfcensuur toepas. Voordat je het weet, heb je weer een nieuwe “zwarte pietendiscussie” aan je fiets hangen. Ik moest kennismaken, richting kiezen en keuzes maken met Little Dreams en dan ook nog de “Geluksprofessor” op bezoek tijdens een mooie avond in activiteitencentrum de Bunthoef. Op een drukbezochte en intieme avond gaf deze man allerlei praktische tips om een beetje meer tot geluk te komen. Wat die tips waren? Voor een kaartje van vijf euro had je het in levenden lijve kunnen aanhoren. U bent bij een volgende gelegenheid van harte welkom. Dan hoeft u niets te missen.

Wat ik zelf had kunnen missen waren de soms buitengewoon kille reacties om me heen, op het niet meer te ontkennen vluchtelingenprobleem in Europa. Wat je er ook van vindt. Hoe je er ook in staat; opvangen in Europa of opvangen in de regio: val mij alsjeblieft niet lastig met botte, kwetsende en in mijn ogen onmenselijke opmerkingen. Je mag alles denken. Je mag alles vinden. Maar sommige zaken hoef je niet per se met een botte bijl te brengen.

Oh, en de lokale politiek is terug van reces. 22 september mogen we aanschouwen of onze volksvertegenwoordigers goed uitgerust en scherp de raadzaal weer gaan betreden. Waar ik nog even nadrukkelijk uw aandacht voor wil vragen is de bijeenkomst/radio-uitzending over het fenomeen basisinkomen.

Een idee uit de koker van Marleen Hemmer en een coproductie van de gemeente Oosterhout en de ORTS. De bijeenkomst vindt plaats op zaterdag 12 september in café de Kloek. Vanaf 15.00 uur is er een spreker en ruimte voor discussie en gesprek over het thema Basisinkomen. Het team van Oosterhout Vandaag op zaterdag (ORTS) verzorgt integrale radio-uitzending van de bijeenkomst die duurt tot 17.00 uur. En waarom wil ik daar uw aandacht voor vragen? Omdat we normaal gesproken niet zo buiten de kaders durven te kijken en denken in ons mooie Oosterhout.