Druktemakertje in verwarring

Lieve mensen, ik geef het toe: na vandaag ben ik volledig in de war! Waar ik normaal niet schroom ergens een mening over te vormen en te uiten, begin ik sinds vandaag te zweten en te stotteren. Het lijkt wel of ik geen mening meer heb! Ter verduidelijking: dat voelt voor mij hetzelfde als een FEBO verbod. Onvoorstelbaar en zeer onwenselijk. Dat vind ik dan nog wel.

Hoe het zo is gekomen zal ik u aan de hand van een aantal voorbeelden proberen te schetsen:

Zo rijdt er in de nacht van zaterdag op zondag 5 juli een auto tegen de paal van de ANWB bewegwijzering. De klap die dat veroorzaakt, kan ik bij wijze van spreken in onze eigen woonkamer horen. De geluiden van de hulpdiensten, die snel na de enorme klap ter plaatste komen, klinken nog indringender en doen het besef rijzen dat het goed mis is. Vlakbij huis. Als een bezorgd vader (als je eenmaal kinderen hebt, krijg je dat erbij cadeau) laat ik even in mijn hoofd een lijstje afspelen. Een lijstje van personen me na aan het hart liggen. En of die mogelijk betrokken kunnen zijn bij die enorme klapper op de kruising van de Strijenstraat en Statendamweg. In mijn hoofd blijkt dat de kans, dat een bekende betrokken is, al snel klein. Bijna onwaarschijnlijk. Via het snelle internet wordt duidelijk dat het gaat om een eenzijdig ongeval met beknelling. Brandweermannen zetten zich in om de inzittende van de auto zo snel en veilig mogelijk te bevrijden uit zijn benarde positie. Ambulancepersoneel staat al klaar om een verantwoord vervoer naar een ziekenhuis te bewerkstelligen. Politieagenten assisteren waar nodig en zorgen ervoor dat de hulpverlening veilig kan verlopen. Via dat snelle internet wordt ook duidelijk dat het gaat om iemand die gedronken heeft. Sterker, erger nog. Het rijbewijs van de bestuurder is een maand eerder al ingenomen omdat hij deelnam aan het verkeer onder de invloed van alcohol. Mijn gemoed verandert. Waar eerst nog sprake is van een soort van erbarmen voor de situatie, bedenk ik nu haast hardop: ‘Wat een ongelofelijke sukkel. Dat hij zichzelf om een paal rijdt met zijn zatte harses is één ding. Maar stel je voor dat er onschuldige slachtoffers waren gevallen. Ik moet er niet aan denken’.

De beknelde bestuurder in de blauwe auto is in mijn hoofd geen slachtoffer meer. Maar is in een fractie van een seconde verworden tot haast een moedwillige moordenaar. De reacties op diverse internetfora, later die dag zijn niet mals. Ze variëren van: ‘Gelukkig heeft ie geen onschuldige slachtoffers gemaakt’ tot ‘ze hadden hem een nachtje in zijn auto moeten laten zitten. Eerst zijn roes maar eens uitslapen en daarna pas hulp bieden!’. Boosheid en verontwaardiging alom over het gedrag van de beknelde bestuurder die met gebroken ribben en kaak naar het ziekenhuis is vervoerd.

Voor een heleboel mensen staat vast: ‘Auto in beslag nemen! Rijbewijs voor eeuwig afnemen; hij gaat de rest van zijn leven maar lopen! Alle kosten voor hulpverlening en veroorzaakte schade moeten verhaald worden op de bestuurder in de blauwe auto!’ De eerste sanctie komt natuurlijk als mosterd na de maaltijd. Van de auto rest namelijk niets meer dan een stuk verwrongen metaal.

Maar waar het me om gaat is het volgende: ik kan me die nacht en dag erna de verontwaardiging en verwensingen aan het adres van de bestuurder van de blauwe auto goed voorstellen. Ik merk bij mezelf dat ik geen compassie meer heb voor die bestuurder. Het gaat wringen in mijn hoofd. Hoe kan ik nu billijken dat iemand die gewond is hulp wordt onthouden, hulp wordt onthouden omdat hij een fout maakt? Een grove fout. Maar een fout, hoe groot dan ook, is en blijft een fout. Ik weet het niet meer. Ik trek die zondag de conclusie dat ik geen mening heb over die bestuurder in zijn blauwe auto

Later die dag gaat het Griekse volk naar de stembus. Ze mogen zich uitspreken over wel of geen gehoor geven aan Europese maatregelen waardoor Griekenland van bankroet kan worden gered. In het voortraject buitelen mijn linkse kameraden en rechtse vrinden al over elkaar heen. Van ‘geen cent meer naar Athene en uit de unie gooien’ tot ‘Europa vertoont dictatoriale en ondemocratische trekken!’ Dit is allemaal de schuld van het grootkapitaal!’. Je zult het maar in je tuintje hebben zitten tijdens een gezellige BBQ. Ondanks de bewering dat we alle beschaving te danken hebben aan de Grieken blijven het rare snuiters. Ja wordt ‘Nai’ en nee wordt ‘Oxi’. Voor mij al genoeg reden tot verwarring. Nu ben ik ook geen econoom, het probleem helemaal begrijpen doe ik volgens mij niet. Maar kort door de bocht betekent een failliet van Griekenland dat een rijke Oligarch het land voor een prikkie gaat opkopen en onder andere de Nederlandse staatskas een heleboel uitgeleend geld nooit meer terug gaat krijgen, had ik mij zo bedacht. Twitter, Facebook en diverse nieuwsrubrieken laten mij geloven dat Griekenland bij een Oxi, dus een neen, met een enorme knal van deze aardkloot zal verdwijnen. Zo rond een uur of zeven zit ik dus met mijn gezin onder de eetkamertafel. Te wachten op wat komen gaat. De eerste uitslagen wijzen op een dikke vinger richting Europa.

Maar er gebeurt niets. Het aantal nee stemmers is groter dan het aantal ja stemmers. Linksige types roepen dat de democratie zegeviert. De wat meer conservatieve types en Jeroen Dijsselbloem lijken met een mond vol tanden te staan. Voormalig Nederlandse Bank baas Nout Wellink blijkt die avond bij Nieuwsuur ook geen perfecte gids in de vertroebelde situatie te zijn. Van hem word ik ook niet wijzer. Ik weet het niet meer. Ik kan en durf me geen mening te vormen over een eventueel Grexit. Vertwijfeling en een gedeukt ego.

Ook duikt het toekomstperspectief van WAVA/!Go weer op in de lokale pers.

Een stuk of wat gemeenten die samen de rekening betalen voor WAVA/!Go hebben consultant IROKO gevraagd te onderzoeken en richting te geven aan de toekomst van de werkvoorziening.

Een van de conclusies komt neer op het ‘in rap tempo ontmantelen van WAVA/!Go in haar huidige vorm’. Een conclusie waar volgens mij het gezegde ‘wiens brood men eet, wiens woord men spreekt’ op van toepassing is. Maar dat terzijde, want ook dat weet ik niet zeker. Een poos terug over dit onderwerp mogen spreken met de baas van WAVA/!Go tijdens een uitzending van ‘Oosterhout vandaag op zaterdag’.

Een aardige man die weet waar hij het over heeft. Daar werd ik bij voorbaat voor gewaarschuwd: ‘die Egbert windt je zo om de vinger’.

In die uitzending verwijt Egbert Lichtenberg IROKO al van verdraaien van cijfers.

Nu hebben raadsleden uit Oosterhout het IROKO rapport ook gelezen en vinden het een rapport dat te vergelijken is met een slap bakje thee met teveel suiker. Niet te naggelen.

Diverse fracties geven aan dat het scenario dat IROKO adviseert aan de deelnemende gemeenten niet gevolgd moet worden. De grootste fractie uit oosterhout geeft volmondig aan dat zij vinden dat WAVA/!Go gewoon moet blijven doen wat ze al jaren doen. En zo denken er meer fracties over.

In een buurgemeente roept de lokale SP fractie zelfs dat ze hopen dat de Geertruidenberg niet gaat meebetalen aan ‘een dergelijk slecht rapport’.

Onze eigen SP fractie laat zich niet uit haar tent lokken en blijft keurig.

Bezigt keurig politiek correcte antwoorden.

Toch vraag ik me af hoe het afwijzen van het IROKO rapport zich verhoudt tot de realiteit dat door de intrede van de participatiewet per januari 2015.

Die realiteit is dat de WAVA medewerker een uitstervend ras is en alles wat men niet doet slechts uitstel van executie is. U leest het, een enorme spagaat waarin mijn gedachtegang zich begeeft. Twijfel bij de woorden van mijn volksvertegenwoordigers. Ik weet het niet meer. Geen idee. Geen mening!

Ook mijn verbondenheid met kerkdorp den Hout komt onder spanning te staan. Den Hout is pislink. Pislink om de plannen van de gemeente Oosterhout om bij het aanleggen van een ‘turborotonde’ op de plek waar nu de zgn. Bromtol ligt, den Hout van de rest van de wereld af te sluiten. Een rotonde op de Weststadweg waar af en toe een flinke file staat omdat automobilisten de vertraging op de nabij gelegen rijksweg A59 richting knooppunt Hooipolder helemaal spuugzat zijn. Ze piepen dan even een stukje tussendoor waardoor de Weststadweg tijdelijk volloopt.

Een slim bureau heeft voor Oosterhout bedacht dat op die nieuwe rotonde de verbinding met de Stelvenseweg dan komt te vervallen.

Nou is die Stelvenseweg niet bepaald een soort van Coolsingel, vind ik dan.

Maar de Houtenaren zijn er van overtuigd dat met het afsluiten van die weg de veiligheid en de bereikbaarheid van het dorp in gevaar komt.

Ik gun de Houtenaren ook best een simpele route richting McDonald’s of Drimmelen.

Ik gun de fietsende jeugd op de enig overblijvende route richting Made veilige fietspaden toe.

Overigens is de fietsersbond ook not amused met de plannen van wethouder Vissers van verkeer. Er wordt niet geluisterd naar de belanghebbenden, aldus de fietsersbondmeneer.

Ook de meneer van de Leefbaarheidwerkgroep den Hout is furieus. Weer wordt er niet geluisterd naar de wensen en belangen die leven in een van de mooiste dorpjes van Oosterhout en omgeving. De term boerenopstand is in de aanloop al wel eens gevallen.

.Maar, denk ik dan, wil het college van B&W nou willens en wetens den Hout isoleren, de verkeersveiligheid in het geding brengen?

U voelt hem al aankomen. Ik ben in de war, weet het niet meer.

Gaat het om verzet omdat je niet de oplossing krijgt die je zelf wil of gedraagt het college van B&W zich als een stel arrogante bureaucraten dat haar oren laat hangen naar een duur bureau dat de belangen dient van het bedrijfsleven?

Ik weet het niet meer. Weer geen uitgesproken mening. De vertwijfeling is zelfs zo groot dat ik blij ben met de voetbal zomerstop. Hoef ik die boze Houtenaren even niet onder ogen te komen en kan ik mijn gebrek aan mening even verstoppen.

En wat er daarna gebeurt, is de druppel. Na dagen van heerlijk zomerweer slaat vandaag een Siberisch klimaat toe: Grijze luchten, regenbuien en onaangename ochtendtemperaturen! Ik ben er klaar mee! Zoveel verwarring. Ik geef mijn mening als een portie tijdelijk even aan Fikkie. Misschien dat dit beestje er wel iets mee kan

*foto 1 copyright Mathijs Bertens/Stuve fotografie

*foto 3&4 copyright BNdeStem